وبلاگ خانواده و «پر»

شب می‌‏شود، در حیاط خانه دراز می‌‏کشید، دست‌‏تان را زیر سر می‌‏گذارید و همین‌‏طور که به آسمان دارید نگاه می‌‏کنید، به این موضوع فکر می‌‏کنید که شهر مدنظر خدا چیست؟ ناگهان در ستاره‌‏ها عمیق می‌‏شوید، ستاره‌‏ها چندتا چندتا کنار هم هستند، هر چندتا ستاره، یک صورت فلکی نامیده می‌‏شوند به‌‏ازای اینکه هر چندتا آدم یک خانواده نامیده می‌‏شوند. این صورت فلکی ثبات دارد. صورت فلکی دُب اصغر، ثبات دارد، صورت فلکی دب اکبر، صورت فلکی شکارچی، صورت فلکی اسد و صورت فلکی‌‏های دیگر، هر صورت فلکی به مثابه یک خانواده است، با ثبات. هر عنصر این خانواده نورانی است، یکی از یکی نورانی‌‏تر، یعنی خانواده باید اینگونه باشد، چه کسی دارد این حرف را می‌‏زند؟ خدا با زبان تصویر دارد می‌‏گوید. آسمان پر از صورت فلکی است، یعنی پر از خانواده است، جایی که تعداد زیادی خانواده است یعنی شهر. به آسمان نگاه می‌‏کنید خداوند یک شهر را دارد توصیف می‌‏کند، خداوند یک جامعه را دارد در قالب آسمان توصیف می‌‏کند، شهر آسمان. از افرادی نورانی. یکی از یکی نورانی‌‏تر. و هر چند نفر در قالب یک خانواده. هیچ ستاره‌‏ای به ستارۀ دیگر لگد نمی‌‏زند. هیچ ستاره‌‏ای ستارۀ دیگر را ناپدید نمی‌‏کند. هیچ ستاره‌‏ای به ستارۀ دیگر تعدی نمی‌‏کند. این نظم آسمان که می‌‏بینید میلیاردها سال این چنین است. جامعه‌‏ای با ثبات از افراد نورانی، این افراد در قالب خانواده‌‏ها و خانواده‌‏ها در قالب یک شهر، شهر آسمان. شهری از ستارگان آسمان. محو جمال این شهر آسمانی می‌‏شوید...